ویژگی‌های رنگهای اکریلیک
این رنگها بسیار متنوع هستند. این رنگهای نسل جدید برای ایجاد پوشش بافت در سطوح مناسبند چون غلظت بالایی دارند و به سرعت خشک می‌شوند و بو ندارند. رنگ اکریلیک انعطاف‌پذیر است و به همین علت روی تمام سطوح از جمله سیمانی، گچی، صفحات کناف، و هر سطح دیگری قابل اجرا هستند و پوشش ضد رطوبت ایجاد میکنند قابل استفاده است. درمقابل نور خورشید یا uv مقاوم هستند و درنتیجه بسیار عمر بالایی دارند.
\r\n
این نوع رنگ دارای خواص زیر است:
قابلیت شستشو. سرعت خشک شدن بالا. سهولت اجراء و قابل رقیق شدن با آب. مقاومت فوق‌العاده در برابر سایش. مقاومت در برابر اشعه خورشید یا uv یا نور ماوراء بنفش. سازگار با محیط زیست. قدرت پوشانندگی بسیار عالی. بدون بوی نامطبوع. ساخته شده از بهترین مواد اولیه و تکنولوژی بالا. عدم ایجاد حساسیت. مناسب برای سطوح گچی، سیمانی، آجری. زود خشک می‌شوند و خواص ضد باکتری و کپک دارند.
معایب رنگ آکریلیک آب پایه: چنانچه با قلم مو بروی سطوح صاف و صیقلی اعمال شوند رد قلمو مشخص خواهد بود. براقیت کمتری نسبت به بقیه رنگها دارند.ضمن اینکه بدلیل ترکیبات این رنگ هنگام اجرا ظرف محتوی رنگ بدلیل چسبندگی و سرعت خشک شدن این محصول پر از تکه های لاتکس گونه میشود
\r\n
ابتدا باید بدانیم رنگ دانه یا پیگمنت چیست؟ فرمول‌های شیمیایی که باعث انعکاس امواج خاصی می‌شوند را رنگ‌دانه میگوییم. این رنگ دانه می‌بایست توسط یک پر کننده (filler) بر روی سطح مورد نظر ما (دیوارخانه، بوم، شیشه، چوب و...) که مانند چسب هم هست قرار بگیرد. دو مدل پرکاربرد و عام برای این کارکرد وجود دارد: پایه آب، پایه روغن (موارد دیگر هم هست مانند رزین، سریش و... که بنا به کاربرد توسط هنرمند مخلوط شده و استفاده می‌گردد)
بصورت عام به این ترکیب رنگ میگوییم.
رنگهای روغن را با هم‌خانواده همان روغن یا نزدیک به آن مانند روغن کرچک (و در مواردی مانند نقاشی ساختمان با تینر فوری)رقیق میکنند. این رنگها بصورت حجم می‌تواند استفاده شود یعنی هنرمند یا نقاش می‌تواند با کاردک نیز لایه ای تا یک سانتی‌متر بر روی بوم پدید آورد. زمان زیاد تبخیر روغن باعث خواهد شد که ساعت بیشتری روی یک اثر کار کرد. این زمان با اضافه کردن مایعاتی مانند تینر فوری و خانواده آن کم میشود. پس از اتمام کار برای شفافیت و محافظت از اثر معمولا روی آنرا با نوعی رزین (بنام بازاری 'ورنی') می‌پوشانند. در غیر اینصورت اثر کدر شده، و باقی روغن موجود در رنگ نیز تبخیر شده و در نهایت در نبود پرکننده، حجم رنگدانهها ترک خورده از اثر می‌ریزد. البته برای افرادی که می‌خواهند اثر نهایی‌شان مات باشد، پوشاننده‌های مات هم در بازار وجود دارد. با افزایش یا کاهش غلظت پرکننده می‌توان رنگهای روحی (رنگ‌هایی که زیرشان پیدا هستند) و رنگهای جسمی (پوشاننده بالاتر بطوریکه رنگهای زیرین دیده نشوند) ساخت.
در رنگهای اکرلیک، رنگدانهها با پوشش اپوکسی پوشانده شده اندکه در آب قوطه ور شده، در زمان اعمال رنگ با خشک شدن آب اطراف (فیلر) یکپارچگی خود را حفظ میکنند. در واقع تفاوت مهم رنگهای پایه آب اکرلیک، آبرنگ و گوآش همین هست که نمی‌توان آکرلیک را پس از خشک شدن دوباره استفاده کرد. چراکه پیوند‌های میان رنگ‌دانه آن باقی مانده است.آکرلیک نیز همانند رنگ روغن با افزایش و کاهش آب روحی و جسمی میشود. آکرلیک بدلیلی که ذکر شد نمیتواند درحجم بزرگ همانند رنگ روغن روی بوم قرار بگیرد مگر در شرایط خاص که هنرمند می‌بایست تدابیر لازم (بنا بر نوع رنگ که توسط کارخانه سازنده اعلام شده) آنرا حجیم استفاده کند. این رنگها طبیعت شفافی دارند، مگر اینکه از حلال مات برای آنها استفاده کنید.
بدلیل فن‌آوری استفاده شده در آن، آکرلیک رنگ جدید‌تری نسبت به رنگهای دیگر هست.